Η οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια παθολογία της σπονδυλικής στήλης, η κύρια αιτία της οποίας είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Με την εξέλιξη της νόσου, άλλες δομές της σπονδυλικής στήλης εμπλέκονται επίσης στην παθολογική διαδικασία - σπονδυλικά σώματα, μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, σύνδεσμοι κ. λπ.
Η ασθένεια επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών. Μέχρι πρόσφατα, η οστεοχόνδρωση θεωρούνταν η μοίρα των ηλικιωμένων, αλλά πρόσφατα έχει σημειωθεί αύξηση της συχνότητας αυτής της νόσου στους νέους. Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες επηρεάζονται εξίσου.
Γιατί εμφανίζεται η οστεοχόνδρωση;
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τι είναι η οστεοχόνδρωση, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε εν συντομία τα αίτια και τον μηχανισμό εμφάνισής της.
Ο σχηματισμός παθολογικών αλλαγών στην οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης συμβαίνει αργά. Από την έναρξη της παθολογικής διαδικασίας στον μεσοσπονδύλιο χόνδρο μέχρι την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων της οστεοχονδρωσίας, συχνά περνούν χρόνια.
Αιτίες οστεοχονδρωσίας
Η υγεία της σπονδυλικής στήλης επηρεάζεται άμεσα από πολλούς αρνητικούς παράγοντες. Εάν η επιρροή τους ασκηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό οδηγεί στην εμφάνιση παθολογικών αλλαγών στις δομές της σπονδυλικής στήλης. Και αυτό συμβάλλει στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας.
Για παράδειγμα, τι είναι η οστεοχόνδρωση είναι πολύ γνωστό σε άτομα που ακολουθούν έναν ανενεργό τρόπο ζωής, που είναι υπέρβαρα. Η υπερβολική σωματική δραστηριότητα, οι τραυματισμοί της πλάτης και του λαιμού, ορισμένες σωματικές ασθένειες μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην ανάπτυξη αυτής της παθολογίας. Και η περίπλοκη κληρονομικότητα και η ηλικία είναι άμεσοι παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη εκφυλιστικής βλάβης στον χόνδρινο ιστό των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Πώς αναπτύσσεται η οστεοχονδρωσία;
Ο μηχανισμός ανάπτυξης (ή παθογένεσης) της οστεοχόνδρωσης εξακολουθεί να είναι αμφιλεγόμενος και ανεπαρκώς μελετημένος. Είναι πολύ πιθανό αυτή η ασθένεια να προκύπτει με βάση μεταβολικές διαταραχές που εμφανίζονται στις δομές της σπονδυλικής στήλης.
Υπό την επίδραση δυσμενών παραγόντων, συχνά συμβαίνουν μη αναστρέψιμες αλλαγές στον χόνδρινο ιστό του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ακολουθούμενες από τη σταδιακή καταστροφή (ή καταστροφή) τους.
Στη συνέχεια η παθολογική διαδικασία εξαπλώνεται και στον οστικό ιστό του σπονδύλου με την ανάπτυξη της παραμόρφωσής του και τις μη αναστρέψιμες αλλαγές στις γύρω δομές.
Η εμφάνιση τέτοιων τροποποιήσεων στον μεσοσπονδύλιο δίσκο εξαρτάται άμεσα από τις ανατομικές του αποχρώσεις:
- Ο ιστός χόνδρου δεν έχει δικό του σύστημα παροχής αίματος. Η διατροφή του παρέχεται από τον οστικό ιστό των παρακείμενων σπονδύλων. Στην περίπτωση διαταραχών του κυκλοφορικού συστήματος ως αποτέλεσμα ανεπαρκούς ή, αντίθετα, υπερβολικής σωματικής πίεσης στη σπονδυλική στήλη, υποφέρει επίσης η διατροφή του χόνδρου.
- Επίσης δεν υπάρχουν νευρικές ίνες στον χόνδρο. Ως αποτέλεσμα, όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος υπερφορτωθεί λειτουργικά, η μετάδοση μιας νευρικής ώθησης που πυροδοτεί την ενεργοποίηση του μεταβολισμού συμβαίνει πρόωρα.
- Η ικανότητα του χόνδρινου ιστού του μεσοσπονδύλιου δίσκου να αυτοθεραπεύεται (αναγεννάται) επιβραδύνεται λόγω των δομικών του ιδιαιτεροτήτων.
Υπάρχουν επίσης και άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν σαφώς στην ανάπτυξη εκφυλιστικών διεργασιών στον ιστό χόνδρου των μεσοσπονδύλιων δίσκων και στην ανάπτυξη οστεοχόνδρωσης.
Στάδια παθολογικών αλλαγών
Με βάση τα τρέχοντα δεδομένα σχετικά με την παθογένεση αυτής της παθολογίας, μπορούν να διακριθούν υπό όρους διάφορα στάδια της εκφυλιστικής διαδικασίας στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Στάδια οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης:
- Στοιχειώδης. Ο χόνδρος ιστός του μεσοσπονδύλιου δίσκου υφίσταται δομικές αλλαγές υπό μηχανικές επιδράσεις - συμβαίνουν λειτουργικές διαταραχές. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ρωγμών στην επιφάνεια του δίσκου, που διαφέρουν σε μέγεθος και βάθος. Στη συνέχεια, αυτά τα δάκρυα μετατρέπονται σε προεξοχές (κήλες).
- Μεσαίο. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αστάθειας της πληγείσας περιοχής της σπονδυλικής στήλης λόγω παθολογικής κινητικότητας των σπονδύλων. Σε αυτή την περίπτωση, μια από τις κύριες λειτουργίες της σπονδυλικής στήλης, η προστατευτική λειτουργία, διαταράσσεται. Οι νευρικοί και αγγειακοί κορμοί που τρέχουν στα οστικά κανάλια του γίνονται ευάλωτοι. Αναπτύσσονται έντονα κλινικά συμπτώματα της νόσου.
- Τελικά. Ο προσβεβλημένος ιστός χόνδρου αντικαθίσταται από χονδρότερο και πυκνότερο ινώδη ιστό. Ταυτόχρονα, οι μεσοσπονδύλιοι κήλες εξαφανίζονται. Και η παθολογική κινητικότητα των σπονδύλων αντικαθίσταται από έναν απότομο περιορισμό της κινητικότητάς τους. Συχνά υπάρχει στένωση του νωτιαίου σωλήνα με την ανάπτυξη εκδηλώσεων συμπίεσης των τμημάτων του νωτιαίου μυελού.
Επομένως, κάθε στάδιο της νόσου χαρακτηρίζεται από την παρουσία των δικών του ειδικών συμπτωμάτων, τα οποία αναμφίβολα διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην επιλογή των μεθόδων θεραπείας της οστεοχόνδρωσης.
Κλινικές ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Τα σημάδια της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης εμφανίζονται ως αλλαγές στον οστικό ιστό των σπονδύλων. Ο ασθενής μπορεί να μην έχει καμία ενόχληση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η νόσος χαρακτηρίζεται από χρόνια πορεία, με εναλλασσόμενες φάσεις έξαρσης και ύφεσης.
Συχνά μια έξαρση της οστεοχονδρωσίας εμφανίζεται υπό την επίδραση προκλητικών παραγόντων: σωματική υπερένταση, υποθερμία, παρατεταμένη έκθεση σε μια άβολη θέση, για παράδειγμα, σε ένα όνειρο ή στην εργασία κ. λπ.
Υπάρχουν πολλά συμπτώματα αυτής της ασθένειας, ανάλογα με τον εντοπισμό της παθολογικής διαδικασίας και τη σοβαρότητα των δομικών αλλαγών στον χόνδρο και τον οστικό ιστό. Όλα αυτά τα συμπτώματα μπορούν να ταξινομηθούν σε διάφορα σύνδρομα. Συχνά συνδυάζονται.
ριζικό σύνδρομο
Εμφανίζεται σχεδόν σε όλους τους ασθενείς με οστεοχονδρωσία της σπονδυλικής στήλης. Η συμπίεση (συμπίεση) των ριζών των νωτιαίων νεύρων από παθολογικά αλλοιωμένες δομές της σπονδυλικής στήλης παίζει ρόλο στην εμφάνιση αυτού του συνδρόμου.
Το κύριο σημάδι του ριζικού συνδρόμου είναι ο πόνος, ο οποίος σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων μπορεί να εξαπλωθεί κατά τη διάρκεια της νεύρωσης της αντίστοιχης ρίζας (ακτινοβολία). Χαρακτηρίζεται από ακτινοβολία πόνου από πάνω προς τα κάτω. Για παράδειγμα, εάν επηρεαστεί η οσφυϊκή χώρα, οι γλουτοί πονάνε και το πόδι υποχωρεί.
Η ένταση του πόνου αυξάνεται με την περιστροφή του κορμού ή του λαιμού και τη σωματική δραστηριότητα. Οι επώδυνες αισθήσεις χαρακτηρίζονται ως κόψιμο, τράβηγμα, ψήσιμο.
Μαζί με το σύνδρομο πόνου, συχνά αναπτύσσονται στην πληγείσα περιοχή συμπτώματα παραβίασης της ευαισθησίας από τη φύση της αύξησής της (υπεραισθησία), καθώς και μειωμένη ευαισθησία, μούδιασμα.
Καθώς η νόσος εξελίσσεται και η αιτία της συμπίεσης δεν εξαλείφεται, η υπεραισθησία αντικαθίσταται από υπαισθησία (μείωση ευαισθησίας), η οποία συχνά συνοδεύεται από συμπτώματα απώλειας της λειτουργίας της προσβεβλημένης σπονδυλικής ρίζας.
νωτιαίο σύνδρομο
Αυτό το σύνδρομο αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της συμπίεσης του νωτιαίου μυελού. Η πιο κοινή αιτία μιας τέτοιας συμπίεσης είναι μια μεσοσπονδυλική κήλη.
Η ευαισθησία, οι αντιδράσεις στη θερμοκρασία και τα ερεθίσματα πόνου μειώνονται προοδευτικά. Η προοδευτική μυϊκή αδυναμία αναπτύσσεται τόσο στα άκρα όσο και στον κορμό. Συχνά σχηματίζονται παρετικά ή παραλυτικά συμπτώματα.
Φυτοαγγειακό σύνδρομο
Αυτό το σύνδρομο αναπτύσσεται συχνότερα στον αυχενικό και αυχενικό θωρακικό εντοπισμό της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης.
Η αιτία των αγγειακών παθήσεων στην οστεοχονδρωσία είναι ένας αντανακλαστικός σπασμός ή μηχανική συμπίεση μεγάλων αγγείων που περνούν στα οστικά κανάλια της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί να αναπτυχθούν διάφορα συμπτώματα που μοιάζουν με ισχαιμική κυκλοφορική διαταραχή του εγκεφάλου ή των κύριων αρτηριών των άκρων. Αυτό είναι συχνά η αιτία διαγνωστικών σφαλμάτων.
Επιπλέον, συχνά αναπτύσσονται διάφορες βλαστικές διαταραχές. Είναι πιο έντονες στις γυναίκες (συναισθηματική αστάθεια, διαταραχές ύπνου, διαταραχές εμμήνου ρύσεως κ. λπ. ).
σπλαχνικό σύνδρομο
Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πόνου στην προβολή της καρδιάς, των οργάνων του γαστρεντερικού σωλήνα κ. λπ. Συχνά τέτοιοι ασθενείς αντιμετωπίζονται για σωματικές ασθένειες για μεγάλο χρονικό διάστημα και απολύτως ανεπιτυχώς.
Για παράδειγμα, εάν επηρεαστεί η θωρακική περιοχή, μπορεί να εμφανιστεί πόνος πίσω από το στέρνο, ο οποίος είναι παρόμοιος με αυτόν της στηθάγχης. Συχνά υπάρχει μια αντανακλαστική αίσθηση του καρδιακού παλμού.
Διαγνωστικές Αρχές
Εκτός από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα, σημαντικό ρόλο στη διάγνωση και σταδιοποίηση της νόσου παίζουν και άλλες μέθοδοι εξέτασης - ακτινογραφία σπονδυλικής στήλης, υπολογιστής και μαγνητική πυρηνική τομογραφία.
Ανάλογα με την ένδειξη πραγματοποιούνται και άλλες μέθοδοι π. χ. Β. ΗΕΓ, ΗΚΓ, Doppler σάρωση αγγείων κ. λπ.
Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας
Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης είναι μια ολιστική προσέγγιση. Κατά την επιλογή μιας ή άλλης μεθόδου θεραπείας, είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί ο βαθμός βλάβης στις δομές της σπονδυλικής στήλης, η φύση και η σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων, καθώς και το στάδιο της πορείας της νόσου (έξαρση ή ύφεση). .
Σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης παίζουν επίσης προληπτικά μέτρα που στοχεύουν στη μείωση της συχνότητας των παροξύνσεων της νόσου και στη διατήρηση της δομής των σπονδύλων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Τακτική κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης
Μια σημαντική προϋπόθεση για τη θεραπεία της νόσου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι η δημιουργία ανάπαυσης στην πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Για αυτό, ο ασθενής συνταγογραφείται ανάπαυση στο κρεβάτι χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία για την ακινητοποίηση του προσβεβλημένου σπονδυλικού τμήματος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται νοσηλεία στο νευρολογικό τμήμα.
Ιατρική περίθαλψη
Για τη μείωση της έντασης του πόνου στην οστεοχονδρωσία, συνταγογραφούνται διάφορα φάρμακα:
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).
- Αναλγητικό;
- μυοχαλαρωτικά.
Ελλείψει του αποτελέσματος της χρήσης τους, είναι σκόπιμο να συνταγογραφούνται αποκλεισμοί της εννεύρωσης της πληγείσας περιοχής χρησιμοποιώντας τοπικά αναισθητικά.
Με τον αυχενικό εντοπισμό της οστεοχονδρωσίας, συχνά αναπτύσσονται κυκλοφορικές διαταραχές του εγκεφάλου. Για τη μείωση τέτοιων εκδηλώσεων, συνταγογραφούνται φάρμακα που βελτιώνουν την εγκεφαλική ροή αίματος. Είναι επίσης απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν συμπτωματικά μέσα - ανακούφιση από ναυτία και έμετο, βελτίωση διαταραχών ισορροπίας κ. λπ.
Επιπλέον, καλό είναι να συνταγογραφούνται σκευάσματα βιταμινών (ιδιαίτερα της ομάδας Β), αντιοξειδωτικά και κάποια άλλα.
Φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες
Στην οστεοχονδρωσία, η θεραπεία με φυσικούς παράγοντες έχει βρει ευρεία εφαρμογή. Διάφορες μέθοδοι φυσιοθεραπείας χρησιμοποιούνται τόσο κατά τη διάρκεια της έξαρσης όσο και στη φάση ύφεσης της νόσου:
- Στην οξεία περίοδο χρησιμοποιούνται ακτινοβολία UV, επεξεργασία με ηλεκτρομαγνητικά πεδία (UHF), διαδυναμικό ρεύμα κ. λπ.
- Στην περίοδο της ύφεσης συνταγογραφούνται ηλεκτροφόρηση με διάφορα φάρμακα, επαγωγική θερμομέτρηση, υπερηχογράφημα και διάφορα είδη λουτροθεραπείας.
Τακτική σε φάση ύφεσης
Αφού υποχωρήσουν οι οξείες εκδηλώσεις της νόσου, η θεραπεία της νόσου συνεχίζεται. Ο σκοπός μιας τέτοιας θεραπείας είναι να μειώσει τη συχνότητα των παροξύνσεων και να προωθήσει την αναγέννηση του οστού και του χόνδρινου ιστού της σπονδυλικής στήλης.
Η φαρμακευτική αγωγή που συνταγογραφείται για την οξεία φάση της νόσου συνεχίζεται. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν χονδροπροστατευτικά - μέσα που βελτιώνουν την κατάσταση του χόνδρου.
Εκτός από φυσικοθεραπευτικές μεθόδους, χρησιμοποιούνται και μασάζ και φυσικοθεραπευτικές ασκήσεις.
μασάζ
Το κύριο αποτέλεσμα του μασάζ στοχεύει στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στην πληγείσα περιοχή και στην ενίσχυση του μυϊκού κορσέ. Επίσης, εκτελώντας επαγγελματικά κινήσεις μασάζ, μπορείτε να ανακουφίσετε τους μυϊκούς σπασμούς που συνήθως συνοδεύουν αυτή την παθολογία.
Επομένως, το μασάζ θα πρέπει να γίνεται από ειδικά εκπαιδευμένο ειδικό που γνωρίζει άπταιστα αυτή τη μέθοδο θεραπείας. Το μασάζ που εκτελείται λανθασμένα ή αναλφάβητα μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη επιπλοκών ή σε έξαρση της νόσου.
Ενισχυτική γυμναστική (LFK)
Δοσολογημένες και ειδικά επιλεγμένες σωματικές ασκήσεις αποτελούν τη βάση της κινητικής θεραπείας. Το σύμπλεγμα τέτοιων ασκήσεων επιλέγεται από τον γιατρό ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Η αρχή της επιλογής ασκήσεων θεραπείας άσκησης είναι η μείωση του σωματικού φορτίου στην πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης.
Η επίδραση των φυσιοθεραπευτικών ασκήσεων στοχεύει στη βελτίωση της παροχής αίματος και της λεμφικής ροής στην πληγείσα περιοχή, ενισχύοντας τον μυϊκό ιστό.
Αυτές οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται κάθε μέρα. Κατά κανόνα, πρώτα γίνονται ατομικά ή ομαδικά μαθήματα με έναν εκπαιδευτή και στη συνέχεια ο ασθενής μπορεί να εκτελέσει ανεξάρτητα ένα σύνολο ασκήσεων στο σπίτι.
Πρόληψη παροξύνσεων
Τα προληπτικά μέτρα για την επιδείνωση της σπονδυλικής οστεοχόνδρωσης στοχεύουν στην εξάλειψη όλων των προκλητικών παραγόντων:
- Είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε τη σωστή στάση και στάση σε μεγάλες περιόδους ορθοστασίας και καθίσματος.
- Για παρατεταμένα στατικά φορτία (π. χ. εργασία με υπολογιστή), είναι λογικό να κάνετε τακτικά διαλείμματα κατά τη διάρκεια των οποίων θα πρέπει να κάνετε προθέρμανση ή να ολοκληρώσετε μια σειρά ασκήσεων που προτείνει ο γιατρός σας.
- Η υποθερμία πρέπει να αποφεύγεται.
- Είναι σημαντικό να κοιμάστε σωστά με την οστεοχονδρωσία, να φροντίζετε ένα μέρος για ύπνο - ένα στρώμα και ένα μαξιλάρι. Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να είναι ορθοπεδικά.
- Υποχρεωτική είναι η μείωση του περιττού βάρους και η έγκαιρη διόρθωση της συνοδό σωματικής και ενδοκρινικής παθολογίας.
Και αν εμφανιστούν τα παραμικρά συμπτώματα μιας νόσου της σπονδυλικής στήλης, δεν πρέπει να διστάσετε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Άλλωστε, όσο πιο νωρίς ξεκινήσει η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της σπονδυλικής στήλης, τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα.